Parodontologie

De mond is niet steriel.
Op de tanden en kiezen liggen bacteriën, de zogenoemde biofilm (tandplaque). Een biofilm die lang in de mond blijft wordt gecalcificeerd/verkalkt (tandsteen). Het tandvlees kan ontstoken raken als reactie op de aanwezigheid van tandplaque en tandsteen op de tandvleesrand. De ontsteking van het tandvlees waar het onderliggende kaakbot nog intact is, wordt gingivitis genoemd.

Door een paar risicofactoren (bijvoorbeeld: roken, genetica, stress, diabetes mellitus) kan tandplaque en tandsteen onder het tandvlees gaan groeien. Daardoor ontwikkelt de ontsteking onder het tandvlees en de ruimtes daar onder (pockets) worden steeds dieper. Als gevolg van de ontsteking, wordt het kaakbot dat onder het tandvlees ligt geresorbeerd (botverlies). Deze voortschrijdende ontsteking onder het tandvlees (waardoor het kaakbot afbreekt), heet parodontitis. Het botverlies is helaas onomkeerbare schade. Door parodontitis kan er zó veel kaakbot worden afgebroken, dat de tanden en kiezen los gaan staan en uiteindelijk uitvallen.

De diagnose van parodontitis kan door de tandarts, de mondhygiënist of de parodontoloog vastgesteld worden, met behulp van pocketmeting en röntgenologisch onderzoek.

Behandeling

Gingivitis is omkeerbaar en het tandvlees kan na de juiste behandeling herstellen. De behandeling van parodontits is teamwork( tandarts en mondhygiënist) en indien nodig de parodontoloog. Het doel van de behandeling is om de ontsteking te minimaliseren en botafbraak te remmen/stoppen.

De parodontale behandeling bestaat uit drie fasen.

• De eerste fase is een grondige reiniging van het hele gebit onder plaatselijk verdoving (supra- en subgingivaal). Dat noemen we een initiële behandeling. Tijdens de eerste fase van de behandeling, is het van groot belang dat de mondhygiëne optimaliseert en het effect van de risicofactoren zoals roken en stress minimaliseert.
• Vervolgens, tijdens fase twee, wordt het tandvlees en het kaakbot anatomisch gecorrigeerd met behulp van flapoperaties. Na de tweede fase is in principe het parodontium gezond.
• Een zeer belangrijk onderdeel van de vervolgbehandeling is fase drie, de nazorg. De nazorgbehandeling is belangrijk om terugkeer van het ontstekingsproces te voorkomen. Afhankelijk van het bereikte resultaat wordt de frequentie van de nazorgbehandelingen en de parodontale evaluaties bepaald.

Naast de behandeling van parodontitis kan de parodontoloog hulp bieden bij andere problemen zoals: recessie bedekking (correctie van teruggetrokken tandvlees die niet door parodontitis veroorzaakt is), kroonverlenging om ruimte te creëren voor een goed aansluitende restauratie en plaatsing van implantaten om elementen die verloren zijn te vervangen.